You are here

Je weg als bestemming!

Liselotte Baeijaert

Stilzitten is de nieuwe ziekte van onze tijd. We komen letterlijk  niet meer in beweging. En toch zijn we in de eerste plaats fysieke wezens die voortdurend veranderen en in beweging zijn. Een directielid van een organisatie verwonderde er zich over dat jonge kaderleden in hun vakanties  avontuurlijke reizen maken en als lefgozers vreemde oorden verkennen. Maar als ze op het werk zijn, dan vallen ze stil, lopen ze mooi in de pas en van dat lef dat ze hadden in hun vakantie is maar weinig meer te zien.  

Alles is voortdurend in beweging

We zijn als mens nog altijd in de eerste plaats fysieke wezens, stukken natuur. Net zoals de natuur zijn we steeds in beweging, letterlijk en figuurlijk. Fysiologisch is alles steeds in beweging, onze hartslag, onze adem, de constante vernieuwing van onze cellen,… We veranderen daardoor ook voortdurend, we worden ouder, krijgen meer ervaring, komen in een andere levensfase, ontwikkelen nieuwe interesses of vaardigheden. Ook de context verandert, mensen rondom ons veranderen. Organisaties rond ons veranderen, de samenleving verandert. Alles is voortdurend in verandering en beweging. 

Je weg als bestemming

Beweging is fascinerend. Zo merk ik dat ik altijd de beste beslissingen neem in een soort beweging. Ik veranderde of voegde iets toe aan mijn werk omdat ik bepaalde mensen tegenkwam, onverwachte kansen kreeg, op een bepaald moment toevallig op de juiste plek was. Ik ben nu 52, ondernemer en nog steeds op zoek naar mijn beste plek. Die beste plek is dynamisch en verandert ook steeds. Als ik er ben, is het al niet meer de beste plek maar dient zich een andere ‘beste plek’ aan. Het zal zo blijven tot ik met pensioen ga, en nog lang daarna… Ik voel me er goed bij want bewegen en veranderen is leven. Milton Erickson zei; “Eigenlijk weten we niet waar onze bestemming ligt. We leren het onderweg. Je weet niet wat er van je baby zal komen. Daarom ben je geduldig, verzorg je hem goed en wacht tot hij wordt wie hij zal worden.” Inmiddels ben ik erachter gekomen dat er geen echte eindbestemming is maar dat de tocht zelf de bestemming is. En een tocht maken is steeds in beweging blijven. 

Breng beweging in je organisatie

Soms zie ik mensen in coaching die zich uitgeblust voelen of zich vervelen. Als je kijkt naar hoe statisch onze organisaties soms zijn, dan verwondert me dat niets. Al gauw kijken ze dan uit naar ander werk. Maar precies daar blijven soms kansen liggen, zowel voor de organisatie als voor henzelf. Ik nodig graag mijn coachees uit om alvorens ze drastische stappen maken naar ander werk, eerst nog even tot leven te komen en te bewegen in de organisatie. Misschien kunnen ze nog iets triggeren, een wake-up call initiëren, wat nieuw leven inblazen. Hebben ze werkelijk alles geprobeerd om tot uitdrukking te brengen wat ze echt willen? Kunnen ze nog wat meer lef ontwikkelen in hun zoektocht naar iets wat beter zou kunnen zijn, of beter zou kunnen passen bij hen? ‘Hé, zou het niet fijn zijn om dit of dat uit te proberen? Heeft er nog iemand zin om met mij… te beginnen? ‘Wat zouden jullie er van vinden om dit eens anders aan te pakken?’ of ‘Kunnen we es een maand switchen van plek’? 

Net als in een dans kan je op drie niveaus in beweging komen

1) Op micro niveau kan je proberen beter in te voelen wat er jou van binnenuit beweegt. “Wanneer word je geraakt, waar word je blij van, wat fascineert je? Waar gaat je interesse, je  nieuwsgierigheid  en energie op dit moment naar uit?  Samen met mijn coachee stappen we al eens naar het bos om letterlijk in beweging te komen. Het lukt dan vaak ook beter om ontvankelijk te zijn voor wat hen in beweging brengt. 

2) Op meso niveau: hoe kan je dat wat in jou beweegt ook tot uitdrukking brengen? Hoe kan je erover communiceren, woorden of manieren zoeken die gestalte geven aan wat je graag wilt, aan wat je verlangt. Samen zoeken we naar goede manieren om dit ook in de stroom te brengen van het werk, zodat het ook kan opgepikt worden. Als je niets zegt, zal er ook niets gebeuren.  

3) Op macro niveau: het is ook belangrijk om meer aandacht te ontwikkelen voor je omgeving, wie beweegt daar nog? Hoe bewegen anderen zich? Wat heeft mijn organisatie nodig om in de grotere context tot bloei te komen? Kan je nog beter in contact komen met de impulsen die er zijn zonder dat je je eigen impuls verwaarloost? Kan je goed luisteren naar anderen of heb je voldoende oog voor wat er rond je met anderen gebeurt? Hoe kan je hen betrekken in je verhaal?  Wat is misschien een common ground om samen op verder te bouwen? 

Deze drie bewegingen vragen van je dat je alert en wakker blijft en er steeds vanuit gaat dat het vandaag alweer anders is dan gisteren. Elk moment zit vol nieuwe mogelijkheden! Je bent zelf al weer een beetje anders dan gisteren, alles wat zich vandaag aandient kan morgen al weer een ander licht krijgen. Verwondering,nieuwsgierigheid en vooral het vertrouwen dat alles steeds verandert en beweegt, zijn de sterktes die ik iedereen toewens voor 2016! 

Tijdens onze ‘time out voor veerkracht’ dagen word je uitgenodigd om te vertragen en dieper en authentieker in verbinding te komen met wat jou beweegt en hoe je in beweging kan komen.

We houden halt bij:

Je autonomie. Wat hoort echt bij jou? Hoe kan je voelen wat jij nodig hebt om te kunnen geven wat jij te geven hebt?

Je heelheid. Via verschillende sessies, krijg je meer voeling met jezelf als totale persoon. Niet alleen met je gedachten en je mentale wereld, maar ook met je lichaam, je gevoelens, je drijfveren, je intuïtie en je creatieve vermogens.

Je bestemming:  Wat is het appèl van anderen en de wereld op jou? Wat gaat jou gemakkelijk af? Wat is bijna vanzelfsprekend en ook betekenisvol voor je? Als de weg de bestemming is, wat is dan jouw weg? 

Liselotte Baeijaert